- نجم الدین ایوب (نَ مُدْ دی اَیْ یو)
معروف به اوحد. نخستین ایوبیان الجزیره است. وی تا سال 607 ه. ق. حکومت کرد. (از طبقات سلاطین اسلام ص 68)
معنی نجم الدین ایوب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَیْ یو)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن ابی بکر بن ایوب مکنی به ابوالفتوح و ملقب به نجم الدین، ملک الصالح (603- 647 هجری قمری). از کبار ملوک ایوبی به مصر است. وی در قاهره متولد شد و در همانجا نشو و نما یافت و بعد از خلع برادرش به سال 637 هجری قمری بحکومت رسید. مردی شجاع و پرهیبت و پارسا و آرام بود. وی در مصر آبادانیها بوجود آورد که هیچیک از ملوک ایوبین چنین نکردند. در زمان وی فرنگی ها بمصر حمله کردند و حکومت را بر وی تنگ نمودند. وی بمرض سل مبتلا شد و درگذشت. جسدش را بقاهره منتقل کردند. از آثار وی قلعهالروضه به قاهره است. (از اعلام زرکلی ج 1 چ سوم ص 382)